De naam
Een veel gestelde vraag is of het woord cano Portugees is voor honden. Dat zou goed waar kunnen zijn, gezien het aantal honden dat we hebben, maar cano komt van het Latijns woord Cannum, dat gekanaliseerd stromend water betekend. Onze Quinta is dus vernoemd naar het voorbijkomende aquaduct, waar tot op de dag van vandaag nog altijd water door stroomt, niet meer geschikt voor consumptie, maar wel geschikt voor de tuin en landbouw. Het aquaduct is 32 km lang en komt vanuit Graca de Divor en eindigt in Évora en is in 2010 geheel gerestaureerd.
Wie en wat zijn wij
Wij zijn een Nederlands echtpaar en hoewel wij elkaar al sinds 1987 kennen zijn we pas sinds 2005 een stel en wonen sinds 2006 samen in Portugal. Op het moment dat we onze relatie als stel begonnen woonde Wim al meer dan 15 jaar in Portugal. Hij is daar in 1993 gekomen om bij zijn ouders, die daar een huis gekocht hadden, op vakantie te zijn, maar is nooit meer vertrokken. Wim heeft in Portugal een makelaardij gehad, was partner in een bouwbedrijf, maar werkt nu alleen nog op de Quinta. Voordat Monique naar Portugal kwam was ze eigenaar van een klein hotelletje gelegen in de Achterhoek. Het hotel is verkocht toen ze met haar levende have (ezels en honden) naar Portugal kwam. Samen wonen we nu in het huis dat indertijd door Wim zijn ouders is gekocht. Omdat het een groot huis is met nogal wat grond eromheen hebben we, na er een paar jaar gewoond te hebben, besloten dat we er iets mee wilden doen. Gezien Monique haar verleden is het niet zo raar dat het een vorm van het ontvangen van gasten is geworden.
Na het eerste jaar
In oktober 2014, na bijna een jaar de Quinta open te hebben voor gasten en een kleine evaluatie, bleek het open stellen van ons huis als een bed & breakfast ons goed te zijn bevallen. Monique bleek haar werk meer gemist te hebben dan ze dacht en bij Wim waren alle reserves over eventuele privacy verdwenen. We danken dan ook al onze gasten van het eerste jaar voor het fantastische jaar dat het geworden is. In de winter konden we met een kleine verandering binnenshuis, het verplaatsen van een deur, de voormalige ”bediendenkamer” bij het gastengedeelte te voegen. Op die manier konden we een eenpersoons kamer realiseren, Quarto dos Solteiros (de vrijgezellenkamer). Voorheen werd deze kamer voornamelijk gebruikt om te wassen en te strijken, maar door de garage een grote opruimbeurt te geven, hielden we een prachtige was-en-strijkruimte over. Ook besloot het echtpaar, dat op de Quinta woonde en werkte, dat het tijd werd om iets voor zichzelf te beginnen, waardoor het huisje waarin zij woonden vrij kwam. Het huis heeft twee slaapkamer, een badkamer, een woonkamer, een flinke keuken en een eigen terras. Het is geschikt gemaakt voor gasten en heeft de naam Quintinha do Sobreiro gekregen, naar de reusachtige kurkeik waar het onder staat.Nederlands, Portugees, Engels en Duits
Zomer 2019, de kurk wordt van de bomen gehaald.
Omdat we nog altijd met veel plezier werken als eigenaren van de Bed en Breakfast, besluiten we om het geld wat we voor het kurk krijgen te investeren. In november 2019 wordt de badkamer van de Quintinha do Sobreiro gerenoveerd. Door de grote opbergkast in de keuken, die niemand gebruikt, bij de badkamer te trekken realiseren we voldoende ruimte om een aparte badkamer en een aparte toiletruimte te maken. Wat, naar wij denken, het comfort van de gasten zal verhogen. Er blijft genoeg geld over om ook een wat groter project, wat we al een tijdje in gedachten hebben, te realiseren. In de winter van 2019/2020 bouwen we een badkamer aan het gebouwtje dat als slachthuis werd gebruikt. Na wat twijfels besluiten we de originele vorm, een overnachtingsplaats voor herders, in takt te houden. De grote schoorsteen buiten wordt wel afgesloten, maar niet afgebroken. We hebben eerst nog wat twijfels over de grote schouw binnen, maar met de wet in gedachte dat een badkamerdeur niet in een keukenruimte geplaatst mag zijn, besluiten we ook die in takt te laten. En zo werd het Tiny House, Cabana do pastor (de herdershut), gerealiseerd. We hopen dat alle toekomstige gasten er net zoveel plezier van zullen hebben als wij van de realisatie.Inmiddels zijn we in het jaar 2023.
Wat we in 2019/2020 niet wisten was dat Covid-19 voor de deur stond. Achteraf gezien hebben we het goed doorstaan, we hadden wat reserves, wat geld apart gehouden voor schilderwerkzaamheden en kleine renovaties en gelukkig laten we de aanbetalingen van gasten altijd op een aparte bankrekening staan totdat ze zijn geweest. Toen we in half maart 2020 voor enkel maanden dicht gingen zijn we zelf maar gaan schilderen en hebben de broekriem aangehaald. In juni mochten we beperkt, met vele restricties, weer wat gasten ontvangen en bleken we bijzonder goede vrienden te hebben. We zullen deze zomer voornamelijk Portugese gasten hebben, wat eigenlijk heel gezellig was, waar we goede herinneringen aan hebben en waarvan er vele nog regelmatig terugkomen. Ook het Casinha Minúscula krijgt een andere bestemming; een Poolse man, die al enige tijd in Evora woont, staat als covid-vluchteling op de stoep en zal uiteindelijk bijna drie jaar bij ons blijven wonen en werken. De eerste covid winter overleven we min of meer doordat we een Portugees en Spaans bouwteam op de doordeweekse dagen onderdak verlenen en in de weekends Portugese vluchtelingen uit de grote steden te logeren kregen. We verdelen de taken, Wim doet de bouwteams en Monique de gasten, om de mensen toch een beetje gescheiden te houden. Het voorjaar van 2021 begint weer een beetje normaal aanzien te krijgen en kunnen we langzaam onze covid-schulden aan onze bijzonder vrienden en de Portugese Staat afbetalen. In 2023 staan we weer op onze benen, kunnen we zeggen dat we het hebben overleefd. Omdat “onze Pool” Inmiddels ook is doorgereisd, is de Casinha Minúscula ook weer vrij, wordt het weer ingericht voor gasten en gaat het dan nu toch echt voor het eerst open voor gasten.
